KARDELENLER AÇMIYOR…
Bazen bir şiir uzun bir yazıdan daha iyi anlatır halimizi…
Kardelenler açmıyor, zemherinin zulmü var
Uzaklardan gelmeyen ol bahara bizarım
Sanmayın ümitsizim, ruhum elbet ümitvar
Karanlığa alışan gündüzlere kızarım
Gözlerimle görürüm, güller düşüyor nara
Nice kurtlar dadanmış, baş eğmeyen çınara
Ab-ı hasret akıyor zaman denen pınara
Yüreğim feryat eder ben feryadı yazarım
Gün eker leyli biçer bu toprağın insanı
Asırlardır Bilal’in duyulmuyor ezanı
Yetiş ey Musa yetiş! yılan sarmış asanı
Kan içen sırtlanlara tutsak olmuş hazarım
Başaklarda tane yok, sürurlu tek hane yok
Diyarımızdan başka böyle bir gamhane yok
Güneş parıldıyorken, zillete bahane yok
Boyun eğdikçe zulme, daralıyor mezarım
Sular gözyaşı döker, parçalanır bulutlar
Kaf dağının ardında saklanır tüm umutlar
“Yürek işgal altında” daralıyor hudutlar
Eyvah! ile dillenir semada ah-u zarım
Divaneler anlamaz zulme olan kinimi
Gök yıkılsa ezdirmem, kaldırırım dinimi
Bu yolda kılıç kesmez yumruklaşan elimi
Ateşten damla olur yeryüzüne sızarım
Nice yeller esiyor, küfrün şu ayazında
Şeytanlar halay çeker, ihanetin sazında
Bilin ki yürek yoktur, namerdin serbazında
Gün olur kafirlerin oyununu bozarım
Sevinmesin tağutlar, gece şafaktan korkar
Her gecenin sonunda nurlu bir şafak sarkar
Hakikatın ateşi bir gün geceyi yakar
O gün zulmün yoluna, cehennemi kazarım
siyasetmektebi.com
