EY İMAMIN GÖZYAŞI!..
Ey Kudüs’ün şehidi! Ey İmam’ın gözyaşı!
Kanın deliyor arzı sarsıyor dağı taşı
Kerbela kervanının ey Alemdar Abbası!
Sadakat sofrasının cesaret dolu aşı
O kudretli eliyle yetim başı okşayan
Aşkla bulup izzeti şehadetiyle yayan
Ey merhametli aslan! Ey şefkatli kahraman!
Gözleri güneşe eş, ey nur olup parlayan!
Hasretin bir ok gibi, sineler dağlanıyor
Zemheri ortasında ah! Yürekler yanıyor
Alem sela okuyor ruhlar figan ediyor
Kalemler hep sızlıyor, bak satırlar kanıyor
Kasem olsun ey şehid, ey nur yüzlü Serdarım!
Sen dirildin kanınla ben seninle yaşarım
Hüznüm İmamın hüznü ben ki O’na kurbanım
Gözyaşını silmeden dinmez bu ah-u zarım
Bil ki senden sonrası cihan kızıla döndü
Zalimin sarayında bin yıllık ateş söndü
Sardı asrı mazlumun öfkesi tufan oldu
Anladık vadedilen beklenen gün bugündü
Şimdi bir bir soluyor nifağın ak gülleri
Eman dilemek için uzanıyor elleri
Bir tebessüme muhtaç meymenetsiz yüzleri
Tevbeye dönmese de yalvarıyor dilleri
Lakin devran değişti Sur’a üflendi çoktan
Artık Kahhar intikam alacak gamsız toktan
Zaman kıyam edecek seccad olacak mekan
Varoluş yeşerecek canı çekilen yoktan
Gülecek ağlayanın hasretle bakan gözü
En ücra kalbe bile varacak hakkın sözü
Bir dünya geliyor ki nur fethetmiş her yönü
Karanlığı def etmiş aydınlanmış gökyüzü
siyasetmeketebi.com
